32 Drugsbeleid Leugens, Mythes & Misvattingen
Deze stellingen gebruikt Professor Julian Buchanan van de VUW bij zijn lezingen.
Julian.buchanan@vuw.ac.nz
- Er is een heldere pharmacologische definitie van drugs.
Die is er niet, wat we classificeren als illegale drugs stamt uit de 1950r & 60r jaren en is gebaseerd op sociale en culturele bevindingen zonder pharmacologische onderbouwing.
- Mensen die drugs gebruiken zijn misbruikers.
Niet waar, de grote meerderheid gebruikt drugs recreatief en op een verantwoorde manier.
- Gebruikers zijn vies, immoreel en gevaarlijke losers.
Een onjuist en vijandig stereotype, ongeoorloofd druggebruik komt voor in alle lagen van de bevolking. De drugshandel is vies, immoreel en gevaarlijk omdat dit illegaal , lucratief en onderwerp van wreed rechtsgeweld is.
- Mensen gebruiken drugs omdat ze problemen hebben.
Niet waar, de meeste mensen gebruiken drugs omdat ze de effecten prettig vinden net zoals bij alcohol en cafeïne.
- Geregeld druggebruik leidt tot verslaving.
Niet waar, alleen een klein deel van de mensen die drugs gebruiken ontwikkeld een verslaving, net zoals bij alcohol en cafeïne.
- Gebruik van drugs beschadigd mensen.
Alle middelen (legaal of illegaal) kunnen mensen beschadigen, maar het is het verbod dat druggebruik gevaarlijk en beschadigend maakt. Als voorbeeld, het hebben van een criminele veroordeling voor drugs is schadelijker dan de drug. Een van de meest schadelijke drugs van alle is een legale, alcohol!
- Druggebruik leidt tot criminaliteit.
Er is geen causaal verband tussen het hebben van een drug en het plegen van een misdaad. De relatie is eerder geassocieerd dan causaal. Maar toch, er is bewijs dat het verbod en harde vervolging leidt tot criminaliteit.
- Legale drugs zijn veiliger en minder schadelijk.
Alcohol en tabak zijn schadelijker dan de meeste illegale drugs maar door het verbod is het moeilijker om schone en niet mee geknoeide drugs te verkrijgen.
- Wettelijke maatregels hebben effect op het minderen van druggebruik.
Zowel harde, als liberale wetgeving hebben weinig impact op de mate van het gebruik van drugs.
- Verslaving is een eigen keuze.
Druggebruik is een eigen keuze, verslaving niet. Terwijl iedereen verslaafd kan raken lijken disproportioneel mensen die in hub jeugd beschadigd zijn, weinig vooruitzicht tot verbetering en weinig kansen op hulp tot verandering hebben het meest getroffen.
- Verslaving is een hersenziekte.
Niet waar, ja er zijn effecten op het brein maar het verlies op controle van drugs (gelijk aan internet verslaving, gokken of teveel eten) heeft veel meer te maken met sociale, psychologische en gedragsfeiten dan neurologische defecten. Als het een hersenziekte was zouden MRIs gebruikt worden als bewijs voor verslaving.
- De regering kan de maatschappij beschermen door drugs te verbieden.
Drugs verbieden maskeert als positieve actie de onwil om aan de slag te gaan met het “probleem” . Feitelijk beschermd een verbod de maatschappij niet maar maakt productie, distributie en consumptie gevaarlijker.
- Eens op de lijst van verboden middelen worden drugs “gecontroleerd”
Technisch gesproken correct maar ironisch, eens op de lijst gaan drugs ondergronds en worden dus ongecontroleerd.
- Cannabis is een opstap drug en leidt tot gebruik van harddrugs.
Niet waar, de meerderheid van jonge volwassenen die cannabis gebruikt hebben zijn daarna geen harddrugs gaan gebruiken en zijn niet verslaafd geworden.
- Mensen die cafeïne, tabak en/of alcohol gebruiken zijn geen druggebruikers.
Niet waar, dat zijn ze zeker wel. Deze drie middelen zijn drugs, en ironisch in vergelijking met sommige illegale drugs zijn in hoge doses – cafeïne, tabak en alcohol dodelijk.
- Als we dealers opsluiten verminderen we drugsgerelateerde criminaliteit.
Feitelijk geeft verstoring van de distributie en opsluiten van dealers het tegenovergestelde effect en creëert meer geweld door anderen de gelegenheid te bieden om in te stappen waardoor er “business” conflicten ontstaan.
- Drugsgebruik is een gezondheidskwestie.
Het nemen van een verboden middel is niet meer een gezondheidskwestie dan het nemen van koffie of wijn een gezondheidskwestie is.
- Er zijn “hard”en “soft” drugs.
Er is geen duidelijke definitie voor dit misleidend onderscheid. Terwijl sommige drugs meer problemen geven dan andere drugs voor sommige mensen, is de impact van drugs verschillend en van persoon tot persoon afhankelijk van de set ( persoon) en de setting (omgeving) het is niet alleen het middel.
- Drugs zijn illegaal omdat ze gevaarlijk zijn, als bewijs daarvan zijn ze verboden!
Deze dubbele uitspraak wordt gebruikt om het verbod te verdedigen. Maar de middelen die we drugs zijn gaan noemen zijn niet gevaarlijker dan andere middelen als alcohol, suiker, tabak, vet, cafeïne en pinda's. Alhoewel, verbieden verhoogd het risico, en maakt het onzeker hoe gevaarlijk (vervuild) verkrijgbaar.
- Een drugstest zegt iets over of iemand drugs gebruikt.
Het resultaat kan onzeker zijn door menselijke fouten, machinale fouten, weloverwogen of per ongeluk vals positieve of vals negatieve uitslagen. Sommige mensen die positief voor cannabis testen zijn vaak al vier weken vrij van cannabis.
- Zoals alles op de markt moeten drugs bewezen veilig zijn voordat ze op de markt komen.
Niet waar, de veiligheid van andere producten hoeft niet altijd vastgesteld te worden voor ze op de markt mogen. (mobiele telefoons, genetisch gemanipuleerd voedsel etc) Middelen die bewezen schadelijk zijn zoals alcohol, tabak, pinda's zijn legaal en er mag soms zelfs reclame voor gemaakt worden, waar een drug als cannabis die nooit iemand gedood heeft wordt gezien als gevaarlijk en illegaal.
- Mensen die drugs gebruiken hebben hulp nodig.
Het nemen van drugs zou niet de aangelegenheid van Justitie moeten zijn, maar we moeten het ook niet problematiseren of pathologiseren als een gezondheidskwestie. Er is geen rede waarom we moeten aannemen dat iemand die drugs gebruikt hulp nodig heeft.
- Herstellen of gezond worden gaat over drugsvrij worden.
Herstellen gaat over weer controle krijgen over je leven, maar drugsvrij zijn is niet altijd nodig om dat te bereiken. Sommige mensen lossen hun levensproblemen op en blijven gebruiken op een niet problematische manier en anderen nemen voorgeschreven vervangende middelen.
- Harm reduction gaat over het verminderen van infectieziekten.
Schade beperking gaat niet alleen over lichamelijke gezondheid maar ook over sociale, culturele en psychologische schade. HR is een op bewijs gebaseerde aanpak die ten grondslag moet dienen bij elk drugsbeleid. Het is pragmatisch, menselijk en zonder vooroordeel en ontmoet mensen op de plaats waar ze zijn met als doelstelling beperking van risico's en schade.
- Harm reduction gaat niet over onthouding of drugsvrij zijn.
Harm reduction is niet bedoeld om mensen van de drugs af te krijgen maar louter als beperking van risico's. Drugsvrij zijn zou voor sommigen goed zijn om risico's te beperken dus het kan onderdeel zijn van de benadering maar alleen als de persoon er klaar voor is, capabel, geïnteresseerd en gemotiveerd om drugsvrij te worden.
- Illegale drugs hebben geen functie in de medische wereld.
Aldus ingebed in de gedateerde 1961 UN Single Convention on Narcotics is deze stelling verre van de waarheid. Opiaten zijn essentieel voor ernstige pijnbestrijding en andere drugs als cannabis en MDMA (XTC) hebben medicinale voordelen in een groeiend aantal aandoeningen als MS, PTSD, Epilepsie, Tremoren, HIV, Parkinson, Neuropatische pijnen etc. Illegaliteit bemoeilijkt echter medische trials en acceptatie.
- Mensen die drugs gebruiken hebben behandeling nog, geen gevangenis.
Mensen die drugs gebruiken hebben niet meer behandeling of bajes nodig dan mensen die een dubbele espresso nodig hebben s'morgens of iemand die s'avonds een whisky of glas wijn drinkt.
- Drugs verboden raken eenieder op gelijke wijze.
Niet waar, de kans om te worden aangehouden, gezocht, gearresteerd en te worden veroordeeld voor het in bezit hebben van drugs, hangt voor een groot deel af van de kleur van je huid, de plek waar je bent en je sociale achtergrond.
- Als we hard genoeg proberen kunnen we drugs uitroeien.
Fout, veertig jaar van extreem harde vervolging koste veel tijd en geld voor justitie, politie, douane, het leger en de hulpverlening zonder dat dit invloed had op de verkrijgbaarheid, de prijs of het gebruik. Het blijkt zelfs onmogelijk te zijn drugs buiten de strengste gevangenissen te houden!
- Heroïne is een gevaarlijke drug.
Elke straatdrug zou zeer schadelijk kunnen zijn door zijn illegaliteit wat betekent dat de gebruiker niet weet wat er in zit. Bij schone heroïne (tegenover alcohol) is er geen permanente schade voor het lichaam.
- Crack cocaïne tijdens de zwangerschap leidt tot permanent beschadigde “crack” baby's.
Er is geen consistent bewijs dat dit aannemelijk maakt. Ernstige en langdurige armoede lijkt de consistente factor te zijn die er toe lijd dat deze kinderen een ontwikkelingsachterstand oplopen.
- Drugstesten helpt om mensen te vinden die een drugsprobleem hebben.
Naast dat dit onrealistisch is, zou het op zijn best een indicatie zijn dat iemand drugs gebruikt. Het zegt niets over een patroon, tijd, plaats aard of context van het gebruik. Drugsgebruik, gelijk alcohol gebruik, zou niet de focus moeten zijn maar onze energie en middelen zouden moeten worden ingezet bij problematisch druggebruik.
Als u onzeker bent over de juistheid van een van deze stellingen mail me dan en ik zal mijn best doen om de stelling te bewijzen en te verklaren. John Deckers
Ook kunt u rechtstreeks aan professor Julian Buchanan vragen stellen in het Engels. Zijn email adres staat onder de koptekst.